မ်ိဳးဆက္သစ္ညီငယ္/ညီမငယ္မ်ားအတြက္
အီလက္ထေရာနစ္၀ါသနာ႐ွင္ညီငယ္/ညီမငယ္
မ်ားအတြက္ PIC programmer နဲ႔ software
ေလးအေၾကာင္းေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္
ကိုယ္တိုင္ PIC programming နဲ႔
ပတ္သက္ၿပီးေလ့လာေနပါတယ္။ အခက္အခဲက
programmer မ႐ွိတာဘဲ။ programmer ေတြက
ေသာင္းဂဏန္းကေနသိန္းဂဏန္းအထိ႐ွိတယ္။
၀ယ္ခ်င္ေသာ္လည္း၀ယ္မရတဲ့အေနအထား႐ွိတယ္။
ေစ်းကြက္မွာ႐ွားတယ္။ ႐ွိရင္လည္းေသာင္းဂဏန္း
ေလာက္ေတာ့ေပးရတယ္။ အဲဒီေတာ့ သိခ်င္တတ္ခ်င္
ရဲ႔သားနဲ႔အေျခအေနမေပးလို႔ေႏွာင့္ေႏွးတာမ်ိဳးမျဖစ္
ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ web မွာ႐ွာတယ္။ အႀကိမ္
ႀကိမ္စမ္းသပ္တည္ေဆာက္ၾကည့္တယ္။ မျဖစ္လာ
တာေတြမ်ားေတာ့စိတ္ေတာ့အနည္းငယ္ညစ္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္ဇြဲနဲ႔လိုက္႐ွာေတာ့ေတြ႔ပါတယ္။ ဒီcircuit
ေလးကတည္ေဆာက္ရတာ႐ိုး႐ွင္းလြယ္ကူသေလာက္
အစြမ္းထက္ပါတယ္။ PIC16F84, PICF84A, PIC16F628
PIC16F627,ဒါေတြေလာက္ေတာ့ run ႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔သေလာက္ကၽြန္ေတာ္တို႔ေစ်းကြက္မွာ
လည္း ဒါေတြနဲ႔ pin 40 ျဖစ္တဲ့ PIC16F877 ေလာက္ဘဲ
ေတြ႔တာဆိုေတာ့ဒီcircuit ေလးကအလုပ္ျဖစ္မွာပါ။
ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ႔တည္ေဆာက္ၿပီးျဖစ္လို႔အာမခံ
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့winpic800 software
သုံးပါတယ္။ power supply ေတာင္မပါပါဘူး။
ညီငယ္ညီမငယ္မ်ားအသုံးတည့္မွာပါ။ လိပ္စာက
ဒီမွာပါ။ http://pic16f84.hit.bg မွာပါ။ serial port
ကေန run ရမွာပါ။ In circuit serial programming
ICSP mode ေခၚတာေပါ့ေလ။
electronics ၀ါသနာ႐ွင္ညီငယ္/ညီမငယ္မ်ားေလာက
အက်ိဳးသယ္ပိုးႏိုင္ၾကပါေစ။ ဒီ circuit နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဆင္မေျပတာ
ေလးေတြ႐ွိရင္ အီးေမးလ္နဲ႔ပို႔ၿပီးေဆြးေႏြးလို႔ရပါတယ္
kocthu232@gmail.com မွာပါ။
ေက်ာက္ခဲေလးတစ္လုံး႐ွိယုံနဲ႔တင္ဘာလုပ္လို႔ရသလဲ?
ေက်ာက္ခဲတစ္လုံး႐ွိယုံနဲ႔ေရတြင္းတစ္ခုရဲ႔အနက္ကို
တိုင္းႏိုင္တယ္ဆိုရင္ယုံခ်င္မွယုံၾကမယ္။
လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။အၾကမ္းဖ်င္းေပါ့။
ဒီလိုလုပ္ၾကည့္ပါ။ ေက်ာက္ခဲကိုေရတြင္းထိပ္ကေန
လႊတ္ခ်လိုက္ပါ။ စလႊတ္လိုက္တာနဲ႔အခ်ိန္ကိုမွတ္ပါ၊
ေက်ာက္ခဲေရကိုထိသြားတဲ့အခ်ိန္အထိေပါ့။ ဒါဆိုရင္
အခ်ိန္တစ္ခုရမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကို အဲဒီအခ်ိန္နဲ႔ေျမွာက္
(ဥပမာ ၃စကၠန္႔ရရင္ ၃နဲ႔၃နဲ႔ေျမွာက္)ရလာတဲ့အေျဖကို
16 နဲ႔ထပ္ေျမွာက္ပါ၊ ဒါဆိုရင္ေက်ာက္ခဲစလႊတ္တဲ့
ေနရာနဲ႔ ေရျပင္အထိအျမင့္ေပရပါလိမ့္မယ္။
႐ိုးစင္းလြန္းေနသလားမသိဘူး။ စမ္းၾကည့္လိုက္ပါ။
အခ်ိန္ကိုတိတိက်က်တိုင္းႏိုင္ရင္ပိုၿပီးတိက်လိမ့္မယ္။
One dimensional motion equation
s=v0t + 1/2 gt^2 ကိုသုံးထားတာပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ။
ေျခလ်င္ေတာင္တက္အဖြဲ႔နဲ႔အမွတ္တရ
ေက်ာင္းဆရာဆိုေတာ့ပါေလရာငပိခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ေပ်ာ္ပါတယ္၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြနဲ႔
တလုံးလုံးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔တကၠသိုလ္
ေျခလ်င္ေတာင္တက္အသင္းနဲ႔ရဲ႔ trip တစ္ခုပါ။
ဆင္ေတာင္တက္ၾကတယ္။အျမင့္ 2830 ေပ႐ွိပါတယ္။
ေက်ာင္းသားဘ၀ေတြျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီးေပ်ာ္ၾကရေအာင္ပါ။
ဒါပါဘဲ။ နည္းပညာပိုင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ site တင္ထားပါတယ္။
တတ္လြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ Distribution သက္သက္ပါ။
http://h3xa.webs.com/ မွာလာလည္လို႔ရပါတယ္။
ထမင္းနဲပြဲနဲ႔တပို႔တြဲ
သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းကိုထမင္းနဲစားဖို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္။အလုပ္ေလးေတြ
႐ွဳပ္ေနလို႔postအသစ္မတင္ျဖစ္တာပါ။ ကဲ . . ျမည္းၾကပါဦးေနာ္။
ေနာက္ထပ္တပို႔တြဲလနဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာေလးလည္းျမည္းသြားၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေပါ့၊ တပို႔တြဲလဘြဲ႔(လူးတား၊ စည္ေတာ္သံ၊ ေလးဆစ္
ေလးခ်ိဳး၊ လြမ္းခ်င္း၊ ႐ွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္)ထဲကဦးၾကင္ဥရဲ႔ တပို႔တြဲလဘြဲ႔လြမ္းခ်င္း
တစ္ကယ္ေတာ့ေက်ာင္းဆရာဆိုတာ
ေအာက္တိုဘာလ(၅)ရက္ကမၻာဆရာမ်ားေန႔အထိမ္းအမွတ္နဲ႔
သီတင္းကၽြတ္အထိမ္းအမွတ္ post အသစ္တင္ပါတယ္။
သိပ္ေကာင္းလွတယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ မေကာင္းဘူးလားဆိုေတာ့
ေကာင္းတယ္။ စိတ္ညစ္ဖို႔ . . .
သင္ဆရာ၊ျမင္ဆရာ၊ၾကားဆရာအားလုံး၊ ေလာကီေလာကုတၱရာဆရာ
မ်ားအားလုံးကိုသည္ေနရာမွဘဲကန္ေတာ့ပါတယ္။ ဆရာေတြဟာ
ေလာကကိုအလွဆင္ေပးေနတဲ့သူေတြ၊ ပန္းေပါင္းမ်ားစြာပ်ိဳးေပးေနတဲ့
ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြလို႔ကၽြန္ေတာ္ျမတ္နိုးခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္
ဆရာမ်ားအတြက္မွန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆရာျဖစ္လာေတာ့ဟဲဟဲ
မရယ္ၾကနဲ႔ေနာ္ ေျပာျပမယ္။ မေယာင္ရာဆီလူးေပးရတာအလုပ္မွန္း
ကၽြန္ေတာ္သိလာတယ္။ မုသာ၀ါဒက်ဴးလြန္မွဒီပတ္၀န္းက်င္မွာသဟဇာတ
ျဖစ္မွန္းသိလာတယ္။ ေက်ာင္းဆရာဘ၀ႏုငယ္ေသးလို႔လားမသိဘူး
မိုးခါးေရေသာက္ရတာသိပ္အဆင္မေျပဘူးဗ်။ တာ၀န္၊ထုေခ်လႊာ၊အစည္းေ၀း
လုံၿခံဳေရး ဆုိတဲ့စကားလုံးေတြကပတ္၀န္းက်င္တစ္ေလွ်ာက္သင္းပ်ံ႔လို႔ဗ်ာ။
ဒါေတြနဲ႔ႏွစ္ပါးသြားကရေတာ့ဘယ္မွpostအသစ္တင္ႏိုင္ပါဦးမလဲ။
ေ႐ွ႔မွာေျပာခဲ့တဲ့အလုပ္ကအဓိက၊ စာသင္ရတာသာမညျဖစ္မွန္းသိလာတယ္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္႐ွင္သန္ေနမွာပါ။ လူတန္းစားတစ္ရပ္အတြက္
ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္ရပ္တည္ေနမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ပ်ိဳးေပးခဲ့တဲ့ပန္းေတြထဲက
တစ္ပြင့္ေလာက္သာေလာကကိုအလွဆင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ကၽြန္ေတာ္
ေက်နပ္ေသေပ်ာ္ပါတယ္။ ဒါပါဘဲေက်ာင္းဆရာ။ ဆက္လက္ၿပီးမိုးေလကင္း
လြတ္သီတင္းကၽြတ္ေရာက္ေပမယ့္ လူပ်ိဳဘ၀ကမကၽြတ္လြတ္ႏိုင္ေသးတာ
ေတာ့ ဟဲဟဲ။ ၾကံဳုတုန္းေၾကာ္ျငာတယ္လို႔မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ ် နဲ႔ ျ
မွားမဖတ္ေစလိုပါ။ blogger သူငယ္ခ်င္းေတြေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ဂ်ံဳကိုပလာတာျဖင့္ျပဳလုပ္သည္
Post အသစ္မတင္ျဖစ္တာၾကာၿပီ။ ဒီလိုဘဲဗ်ာဘ၀သမားဆိုေတာ့။
တစ္ခါတစ္ေလမွnet ကိုင္ျဖစ္တာ။ ဧည့္သည္ေတြကိုအိမ္႐ွင္မ႐ွိေတာ့
အားနာတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ဧည့္သည္ေတြအပ်င္းေျပရေအာင္
မတတ္တေခါက္နဲ႔ကဗ်ာေလးစပ္ထားတယ္။ ျမည္းသြားပါဦး
ညအေမွာင္၊လေရာင္
ဘယ္ေကာင္ကအိပ္ေမာက်
စိတၱဇ၊အိပ္မရလို႔
အတိတ္ဘ၀ျပန္ဖတ္
ေခြးငတ္၊ ဖိနပ္ျပတ္
တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္
မွန္းဆ၊တမ္းတ၊ ႏြမ္းလ်
လြမ္ခဲ့ရနင့္ကို . . . ။
ေလွ်ာ္ဖြပ္မရနင့္ကိုမွ
အျပစ္မဆို၊အခ်စ္ပိုခဲ့တယ္
ေၾသာ္ . . ၀ဲရယ္ . . .
ကုတ္ေနတုန္းမွာ
သာယာမိသတဲ့လား . . . ။
ေသာက္႐ွက္ကင္းတယ္ဆိုဆို
ေဖာက္ထြက္ေတြးျခင္းကို
ငါပိုင္တယ္၊ ငါႏိုင္ခဲ့တယ္
ေခါက္႐ိုးအိုေတြကိုေပါ့
အခုေတာ့ ....
နင့္ရင္ထဲငါမ႐ွိဘူး
ငါ့ရင္ထဲနင္မ႐ွိဘူး
ဘ၀မွာမူးလို႔႐ွဴစရာ
ခ်ဥ္စုတ္စုတ္သင္းပ်ံ႔
ဂ်ိဳင္းန႔ံတခုေတာင္မ႐ွိေတာ့ပါလားကြယ္ . . .။
